Zaterdag 15 juni was het zover; mijn allereerste kickbokswedstrijd. Ik heb natuurlijk wel eens naar de indrukwekkende kickbokswedstrijden van Sem Schilt gekeken op Youtube, maar ik heb mezelf toen beloofd dat ik nooit naar een fysieke kickbokswedstrijd zou gaan. Ik leefde me veel te veel in in de sporters, waardoor ik overal in mijn lichaam de pijn voelde van elke klap en schop die er werd uitgedeeld.

Ik had toen nooit verwacht dat ik naar een Glorious real life fight event zou gaan.

Ik ging samen met mijn ouders en broers naar het event in de Martiniplaza. Van te voren gingen we met z’n allen wat eten in de stad, maar vanwege de zenuwen had ik niet veel honger. Ik wist niet wat ik kon verwachten van een kickbokswedstrijd; ik was benieuwd naar de sfeer, de sporters, het gevoel dat je krijgt wanneer 2 mensen met elkaar staan de vechten en de hoeveelheid bloed dat door de zaal zou spetteren.

Het avontuur begon al buiten voor de draaideuren van de Martiniplaza; buiten stonden sterke, stoere mannen die nog even een sigaretje aan het roken waren voordat de volgende wedstrijd zou gaan beginnen. Meteen merkte ik dat ik mezelf groter ging maken door mijn rug te rechten en ik probeerde vol zelfvertrouwen langs de stoere mannen te lopen. In mijn hoofd herhaalde ik de zin: ‘Aan de kant, ik hoor bij team Schilt!’. Rozemin kwam ons bij de ingang ophalen en we sloten ons aan bij de andere supporters van team Schilt.

In de Martiniplaza diende 1 kant van de grote zaal als tribune gevuld met publiek, in de rest van de zaal werd de kickboksring omringd door VIP tafels waar de Vips onbeperkt konden eten en drinken.

Wij namen namens team Schilt plaatst op de tribune, helemaal bovenin waar we prachtig uitzicht hadden op de ring.

Na een halfuur pauze was het tijd voor Sakvan om te gaan vechten. Nadat de presentator Sakvan had aangekondigd, kwamen achter de twee in rood geklede danseressen, Sakvan en zijn team Schilt tevoorschijn. Wij, de supporters van team Schilt, gingen staan om Sakvan luidkeels aan te moedigen. We maakte ons op voor de wedstrijd waarbij we door de harde muziek en de adrenaline opgezweept werden. Het begin van de wedstrijd was even wennen, je ziet en hoort de klappen die worden uitgedeeld en na elke klap was ik verbaasd dat Sakvan’s tegenstander bleef staan.

Er was niet veel tijd om te wennen; binnen 2 minuten en 30 seconden raakte Sakvan zijn tegenstander met een flinke stoot op het hoofd, waarbij zij tegenstander niet meer in staat was om verder te vechten. De scheidsrechter pakte de handen vast van Sakvan en zijn tegenstander en na enig moment werd de hand van Sakvan omhoog gehouden. En zo was Team Schilt binnen 2,5 minuut de winnaar. De harde opzwepende muziek werd weer aangezet en ik werd overspoeld met een gevoel van opluchting en blijdschap. Blij dat Sakvan had gewonnen en opgelucht dat hij er geen schade aan heeft overgehouden.

Na afloop kwamen Sakvan en Semmy bij ons zitten om de rest van de avond samen naar de andere wedstrijden te kijken. Ik had niet verwacht dat een Glorious kickboksevent zo gezellig zou zijn. De sfeer was goed, het event was goed geregeld en ik heb me verbaasd over het respect dat de kickboksers voor elkaar hebben in de ring, zowel vooraf als na afloop van de wedstrijd.

Het was een avond die ik nooit zal vergeten en ik zou graag nog een keer willen juichen voor team Schilt!